Recensie: Richard Thiel (Kjoek)In 1987 verscheen bij uitgeverij Holland Het opkomende duister van Susan Cooper, het eerste deel van de gelijknamige serie. Deel 2, De groene heks, werd wel aangekondigd maar zou nooit verschijnen. Merkwaardig is overigens dat in het Engels er nog een deel voor deze twee delen zit en dat het boek over de groene heks duidelijk terug verwijst naar deze delen.
Inmiddels is met dank aan Harry Potter er een veel grotere belangstelling ontstaan voor fantasy. Vandaar waarschijnlijk dat uitgeverij Piramide de vijfdelige serie De duistere vloed gaat uitgeven. (Opvallend is dat de vertaler en de maker van het omslag dezelfde zijn als die van de Nederlandse vertaling van de boeken van Harry Potter. Maar ja, tot 21 juni hebben die natuurlijk toch niets anders te doen).
Het eerste deel, Boven zee, onder steen verscheen twee jaar geleden, vorig jaar kwam De duistere vloed uit, wat dus hetzelfde boek is (maar in een andere vertaling) als Het opkomende duister van vijftien jaar geleden.
Het boek bestrijkt de periode van 21 december tot en met 6 januari, de donkerste dagen van het jaar. Aan het begin is Will jarig, hij wordt 11. Hij ontdekt dat er om hem heen vreemde, onverklaarbare dingen gebeuren. Hij blijkt dingen te zien die de meeste mensen niet zien en hij kan door de tijd reizen. Hij is een van de Ouden, de eerste die in vijfhonderd jaar geboren is en ook de laatste. Hij moet zich wijden aan de strijd tussen Licht en Duister (in dit soort boeken is het verplicht een heleboel woorden met een Hoofdletter te schrijven). Het is de taak van Will om zes tekens van Licht op te sporen, zodat het Duister overwonnen kan worden.
Dat kost de nodige moeite. Hij ontmoet verschillende personen die hem tegenwerken, anderen die hem helpen en een enkele waarvan het niet duidelijk is of die helpt of tegenwerkt. Ook het weer werkt niet mee. Will hoopt op een witte kerst, die komt er ook, maar niet op de manier die hij gehoopt had.
Wie vaker fantasy leest zal in dit boek zeker dingen herkennen, wat dat betreft is het boek vrij voorspelbaar. Niet zo gebruikelijk is dat het boek voor een groot deel in de 'gewone' wereld speelt. Ook leuk is dat er allerlei elementen van oude legendes in zitten, zonder dat die expliciet genoemd worden. En de beschrijvingen van het landschap van Berkshire zijn heel sfeervol. Het verhaal is spannend en leest lekker, al is het soms wel duidelijk dat het al 30 jaar oud is. Het smaakt naar meer en gelukkig komt er dus ook meer. (Ik hoop tenminste dat de uitgever de serie deze keer wel afmaakt). In deel drie, Groenheks, gaan de hoofdpersonen uit de eerste twee delen elkaar ontmoeten.
Richard Thiel