Het boek van de dode dagen - Marcus Sedgwick (F)

Titel: Het boek van de dode dagen Auteur: Marcus Sedgwick Uitgeverij: Van Goor, Amsterdam Jaar: 2004 (oorspr. 2002) Leeftijd: +12 Reeks: Er is een vervolg Genre: Fantasy Prijzen: / Info: /

Achterflap:
Het was twee uur voor middernacht. Boy zat opgekruld in de kist. Zoals gewoonlijk sliepen zijn benen, afgekneld als ze werden in de kleine donkere ruimte die in de buitenkist verborgen zat. Boven hem hoorde hij Valeriaan zijn kunsten vertonen. Voor Boy klonk de stem ver weg en hij probeerde te berekenen hoe lang het nog duurde. Hij mocht zijn wachtwoord niet missen; dat zou een ramp zijn. Maar Boy wist dat hij zich niet echt ongerust hoefde te maken. Hij had vaker geprobeerd om het precieze moment te berekenen, maar hij raakte steeds weer de tel kwijt en bovendien hoefde hij het niet te weten, het wachtwoord was niet mis te verstaan.

De dagen tussen kerst en nieuwjaar zijn dode dagen,. Waarin de geesten vrij spel hebben en de magie zich pal onder de oppervlakte van ons leven roert. In de dode dagen kan veel gebeuren....

Recensie: webmaster
‘Het boek van de dode dagen’ is een erg mysterieus boek. Het speelt zich af in een grote, Victoriaanse stad, met veel achterafsteegjes, donkere kroegen en mysterieuze voorvallen. Het begint al direct met een mysterieuze gebeurtenis zodat je aandacht snel getrokken is en je nieuwsgierigheid gewekt wordt. Het gaat over de illusionist Valeriaan, zijn hulpje Boy en het meisje Wilg. In de eerste hoofdstukken gaat het vooral over het leven van Valeriaan en Boy dat bestaat uit hun opvoeringen en hun bijna constante verblijf in een gigantisch, oud huis waar Valeriaan zich in zijn toren bezighoudt met dingen waar Boy niets mee te maken heeft. Valeriaan blijkt ergens bang voor te zijn, maar wat juist komen we maar mondjesmaat te weten. Hij blijkt met één of andere entiteit een duister pact gesloten te hebben, dat hem uiteindelijk zijn leven gaat kosten. Doorheen heel het boek is Valeriaan op zoek naar middelen om onder dit pact onderuit te kunnen, zijn belangrijkste hoop is gevestigd op de wetenschapper Kepler (ja, die Kepler) en zijn kennis over een mysterieus boek getiteld 'Het boek van de dode dagen'.

Het boek is een combinatie van verscheidene andere boeken, er zat een snuifje Dan Brown in, een vleugje Robbie de hand (zie Raymond E. Feist) en - hoewel ik het nog niet gelezen heb - heel wat snuiven van 'De schaduw van de wind' van Carlos Ruiz Zafon. Een lekker mysterieus boek waar je vrij snel in het avontuur en de mysteries gegooid wordt. Het is héél vlot geschreven, met soms erg korte hoofdstukken (hoofdstukken van 3 pagina's zijn geen uitzondering). Het is ook niet te dik en het ziet er ook erg mooi en mysterieus uit.
De personages zijn origineel en goed uitgewerkt. De relaties tussen de hoofdpersonen zijn complex en ook de karakters van de personages zijn zeker niet zwart/wit, ze evolueren doorheen het verhaal, iets dat ook vaak opgemerkt wordt door de personages zelf. Vooral Valeriaan is een heel dynamisch en complex personage. De gebeurtenissen zijn soms wat ongeloofwaardig en worden niet genoeg verklaard (wat is die entiteit nu eigenlijk?). Valeriaan blijkt om de één of andere reden ook over echte magie te beschikken, maar dat is niet helemaal duidelijk. Er worden in de stad ook verscheidene moorden gepleegd door 'het Fantoom', maar ook daar blijft de auteur vaag over. Hoewel het een afgerond verhaal is, worden er ongetwijfeld nog vele dingen verklaard in het vervolg 'De donkere trap', dat voor een belangrijk deel gaat over 'het Fantoom'.

Besluit: Wederom een aanrader die jongeren (en volwassen, want ook ik was er met momenten verslaafd aan) met veel plezier zullen verslinden. Door de vlotte schrijfstijl en de korte hoofdstukken ook voor jongeren die niet graag lezen interessant.

Wim Leenaerts

Recensie: Pluizuit
Boy werkt voor Valeriaan, een goochelaar die optreedt in een theater. Tussen Kerstmis en Nieuwjaar gebeuren er echter vreemde dingen die de wereld van Boy helemaal overhoop halen. De directeur van het theater wordt vermoord, zijn meester Valeriaan doet anders dan normaal en Boy moet vreemde klusjes opknappen. Daarbij leert hij Wilg kennen, een meisje uit het theater. Zij sluit zich bij hem aan. Valeriaan is op zoek naar een boek dat hem van de ondergang kan redden, en dit voor het einde van het jaar. De zoektocht is hard, het is ijzig koud en van de kinderen wordt het uiterste verlangd. Maar de tijd dringt en het boek is onvindbaar.

Al van bij de inleidende ‘noot van de auteur’ ben je in de ban van wat zal komen: “Vind je ook dat de dagen tussen Kerstmis en het nieuwe jaar zo vreemd stil en roerloos zijn? Ik noem ze de dode dagen. Een tijd waarin deuren opengaan tussen onze eigen wereld en de onzichtbare wereld, die net onder de oppervlakte ligt. In deze periode, die buiten de gewone tijd staat en tijdloos is, is de heidense kracht van het eeuwenoude midwinterfeest onder ons. Alle tijden komen samen.”
De auteur schetst op zeer beeldende wijze een wereld die in verval is: een enorme tijdloze stad, te vergelijken met de wereld van Charles Dickens, waarin Boy een hard bestaan heeft bij zijn meester Valeriaan. Dat Valeriaan een bijzonder man is wordt al snel duidelijk. Maar Valeriaan is er de man niet naar om veel uitleg te geven. Hij dwingt Boy om zijn opdrachten uit te voeren zonder er vragen bij te stellen. Het meisje Wilg zal door die harde muur weten te breken en Valeriaan tot verklaringen brengen, maar met mondjesmaat. De twee kinderen zijn armoezaaiers, hongerig en met versleten kleren die hen weinig bescherming bieden tegen de kou. Maar het zijn overlevers; ze hebben een instinct ontwikkeld om te overleven in die grote, vijandige wereld en ze hebben dat hard nodig.

Het verhaal leest als een trein, de spanning is altijd aanwezig en als lezer kies je direct voor de underdog die Boy is. Je lijdt mee honger en kou als hij weer eens door een ijskoude nacht op pad moet voor een duistere opdracht. Want duister is het, het verhaal speelt zich voornamelijk ’s nachts af, en ook dat heeft zijn reden.
De ruimte, de personages, de plaatsen waarin het verhaal zich afspeelt, alles is zo duidelijk beschreven dat de lezer zich perfect kan inleven en een beeld kan vormen. Al is het voor de lezer een ongekende wereld, hij wordt op schitterende wijze geschetst en het verhaal meeslepend verteld.
Echt een aanrader van formaat!

Pol Van Damme

Recensie: www.kjv.be
Boek van de week - 29 december 2007
Boy is het knechtje van Valeriaan, een goochelaar die optreedt in een theater. Tijdens de duistere dagen tussen Kerst en Nieuwjaar, de dode dagen, gebeuren er vreemde dingen. De directeur van het theater wordt vermoord, Valeriaan gedraagt zich bizar, en Boy moet geheimzinnige klusjes opknappen. Valeriaans leven staat op het spel...
Samen met Wilg, een meisje uit het theater, gaat hij op zoek naar een boek dat Valeriaans leven kan redden.

Een superspannend en supersfeervol boek!

11+

Recensie: Pluizer
Het verhaal speelt zich af gedurende de vijf laatste dagen (de dode dagen) van het jaar in een niet nader genoemde oude wereldstad die veel gelijkenis vertoont met Wenen. Valeriaan is een illusionist en een wetenschapper. Ooit was hij bevriend met de astronoom Johannes Kepler (1571-1630). Maar om de een of andere reden raakten ze in onmin. Valeriaan is in het bezit van een camera obscura, gemaakt door Kepler, waarmee hij experimenteert. Hij heeft een knechtje Boy, een wees en een echt manusje-van-alles. Samen treden ze op in een schouwburg. Het is 27 december en Valeriaan is bang en onrustig. Hij beweert dat hem slechts tijd rest tot 31 december om middernacht om te vinden wat hij zoekt. In de stad is het onveilig, een spook-moordenaar dwaalt er rond. De theaterdirecteur is één van de slachtoffers. Boy en een meisje Wilg horen bij de verdachten. Valeriaan komt hen bevrijden want hij heeft hen nodig. Ze breken graven open, zoeken in een crypte van een oude kerk. Terwijl de tijd wegtikt, komen de kinderen erachter dat ze geen lijk maar een boek zoeken. Anderen, onder wie Kepler, zoeken precies hetzelfde. In een goed opgebouwde spanningsboog gaan de kinderen en Valeriaan door met hun race tegen de tijd. De uiteindelijke confrontatie vindt plaats in het riolenstelsel onder de stad. De vervallen stadsbuurten en de riolen worden in al hun grauwte plastisch beschreven.

Deze race tegen de tijd levert een spannend verhaal op, alleen het einde is een anticlimax, wegens veel te ingewikkeld en ongeloofwaardig. En Boy’s parallelle zoektocht naar wie hij is, loopt ook op een sisser af. Toch is dit een pseudo-historische thriller van het betere soort.

Annie Beullens